Afrati, Fylla and Kasteli

In Afrati, a village located in the east side of the Lilas river, I had a spontaneous conversation with Mr H. He talked about the floods and how the river has changed in time. He also talked about water pollution and the decline of agricultural activity of the region.

Και εδώ, στο Αφράτη πλημμύρισαν σπίτια. Αριστερά της κοίτης του ποταμού ήρθαν τα νερά, μες στα σπίτια. Πάθανε μεγάλες ζημιές. Πιο κάτω, στα Φύλλα, έπεσε η γέφυρα, έγινε ένα φράγμα και το νερό πήγε προς τα Φύλλα, καταστραφήκανε και περιουσιακά και υλικά, δηλαδή τρακτέρ και αυτοκίνητα, με αποτέλεσμα να φτάσει πιο κάτω το νερό, μεγάλος όγκος του νερού, δεν το “έπαιρνε” κάτω, το Μπούρτζι, γιατί, έπρεπε στο Μπουρτζι να φύγουν πολλά σπίτι από εκεί, να απαλλοτριωθούν. Οι ανθρώποι, να πάρουν ένα ποσό και να πει, ξέρεις κάτι, το κράτος, πάρε αυτά και φύγει, για να μην έχω καμία ευθύνη εγώ. Από εκεί και πέρα, εάν κάποιος δεν ήθελε να φύγει και πλημμύρα να γινότανε, να μην μεσολαβήσει το κράτος ότι πνίγηκε το σπίτι.

“The river will always find its path…”

Δίπλα είμαστε και εμείς στο ποτάμι. Και τα βλέπαμε ότι ήταν μεγάλος όγκος του νερού και μακρά μην ξαναγίνει αυτό, αλλά θα γίνει αυτό το πράμα… Απο’κει και πέρα αν έρθει πάλι ένα τέτοιο ποτάμι, το πρόβλημα, εδώ μπορεί να είναι λίγο λημμένο, δεν ξέρουμε, αλλά κάτω θα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Δεν θα βγαίνει το νερό στη θάλασσα. Το ποτάμι το έχουν κάνει όπως είναι αυτό το μπουκάλι. Είναι παχύ πάνω και στενεύει κάτω. Που έπρεπε να ήταν το αντίθετο. Ακριβώς. Όσο πάει προς τη θάλασσα να ανοίξει το ποτάμι. Να πάρει όλο τον όγκο του νερό. Γιατί αλλιώς τα ίδια προβλήματα θα έχει και θα πατήσουν οι πιο πάνω. Γιατί όταν δεν μπορεί να βγει ο όγκος του νερό, αμέσως το νερό θα έρθει και θα σκάσει πιο ψηλά.

Θα σου πω κάτι άλλο… εάν δουλεύαμε λίγο τη γη, όλοι οι άνθρωποι, θα είμασαν πολύ διαφορετικά. Δεν τι δουλεύουμε τη γη. Δεν ξέρουν τα παιδιά τη γη. Δεν ξέρει ο κόσμος τι σημαίνει γη. Ο άνθρωπος είναι παμφάγο. Να πάρω, να πάρω… Και στο τέλος τι παίρνει…; Θα πάρει τη γη. Έχεις πάρει όλη τη γη. Και στο τέλος θα πάρεις τη γη. Εκεί θα καταντήσουμε..

Το ποτάμι θα βρει τη ροή του. Εκεί που ήταν θα πάει. Δεν υπάρχει περίπτωση. Εδώ ένα Λίλας, ένας μεσσάπιος ποταμός. Δε σου λέω στην Αθήνα τα ρέματα, τα οικοδομίσαν όλα. Δεν φταίω εγώ. Το κράτος γιατί μου δίνει αυτό το δικαίωμα.Ελέτε εδώ, παιδιά, εκεί ήταν το ρέμα. Αφήστε το ρέμα για να φύγει το νερό.

Μπήκαμε στον Οκτώβρη. Και θέλω μία βροχή. Πού είναι;ν Ξεράθηκαν τα πάντα. Ο Οκτώβριο μήνα και να μην έχει βρέξει. Επτά μήνες τώρα, ούτε μία ψυχάλα. Δηλαδή έκανε μία > βροχούλα και τελείωσε; Δεν έχει βρέξει. Ούτε πρόκειται. Και αν θα βρέξει θα είναι μία πλημμύρα. Μακάρι να πάρει ο Λίλας στον όγκο του νερού, αυτό που είχε. Αν είναι παραπάνω καταστράφηκε ο κόσμος!